Coyhaique

.

foto fiets : onderweg jahoor!!

foto gletscher: Na 30 km fietsen, nog even na een gletscher gerend (ik niet hoor) de gletscher kwam 30 jaar geleden nog tot aan het meer maar is zich nu aan het terugtrekken. Hier zag ik overigens weer kolibries. Even gewacht tot een groot stuk ijs zich in het dal stortte.
foto uitzicht: Zicht op Coyhaique vanaf uitkijkpunt. Moeilijk te zien omdat de weblog de foto´s verkleint.

foto kerk : Vrij kamperen in Amengual, douchen, internetten, bellen in gemeenschapshuis

foto meisje :Puyuhuapi een plaatsje aan de kust.

Coyhaique

Dag lieve kijkbuiskinderen. Zit nu in de grote stad C. na een nog steeds prachtige fietstocht. Eerst ging de route langs heel veel rabarber en bamboe, maar nu is het landschap weidser en kaler.

Het is echt een variant op onze eetbare rabarber. Eerst dacht ik dat het een soort heel groot hoefblad was, maar nee het is eetbaar spul, we zijn zelfs een keer s´nachts op rabarberjacht geweest met een ranger om de jonge loten te vinden, en dat is dan weer niet zo makkelijk.

Op de camping waar ik nu sta, de goedkoopste in de stad!!! ligt een dood schaap op het dak tegen de lekkage. Het is werkelijk een beetje smerig allemaal. Fernanda een van de studenten ligt nu ziek op bed, dus ik twijfel of zij verder trekken. Alvaro haar vriend heeft ontstoken ogen en kan zijn lenzen niet in. Een bril heeft hij niet en zonder lenzen ziet hij zo weinig dat fietsen niet verantwoord is.

De helft van de route zit er op (600 km) dus het wordt nu een kwestie van doorzetten. De volgend 100 km is nog asfalt en daarna weer de grindbak in. Volgens de beschrijvingen het mooiste stuk van de camino.

Met mij gaat het goed, het is wat minder eenzaam nu ik met een groepje reis en ik geloof eigenlijk ook wel dat ik het fietsen volhou dankzij hen. Voor hen is het vanzelfsprekend en in mijn eentje had ik me misschien eerder afgevraagd ´Moet ik dit echt doen.´ Vooral wanneer je in een haarspeldbocht bergopwaards in een hoop grind een tegenligger (vrachtwagen) tegenkomt die een massa stof doet opwaaien. Ik bedoel maar.

Morgen weer verder naar een natuurpark Cerro Castillo waar ik met Remy een aantal dagen ga lopen.

Internetten zal vanaf nu wat moeilijker worden maar blijf me volgen.

Allemaal weer bedankt voor jullie commentaar en blijf schrijven.

Jos