hola hola

Hier weer een berichtje uit Chili. Rio Tranquilo.
Een prachtige wandeling gemaakt in Cerro Castillo, (zie foto) en s'avonds nog rotstekeningen bekeken in de buurt. Je mag er weilswaar niet flitsen maar iedereen mag wel zijn vieze handen proberen te passen op de afdrukken die 10.000 jaar geleden gemaakt zijn. De volgende dag langs een dood bos gereden, door as van een uitbarsting in 1991 is dit bos venield. Het groepje fietsers is inmiddels uitgebreid tot 7, waarvan ik de oudste ben.
Vandaag marmerrotsen bekeken in een heel groot meer. General Carrera
Ik sta nu met 15 andere tentjes op een heel klein veldje achter een huis.
De reis blijft steeds heel indrukwekkend.
Toch nog een foto. (1 logje gewist) maar commentaar van Peter en Martin gelezen.

Peter ik weet werkelijk niet of dit wat voor je was geweest, maar ik denk van wel. En Martin, het fietsen in een groep gaat prima, ik fiets meestal alleen achteraan, en men wacht op mij. Soms wel 50 minuten.

Coyhaique

.

foto fiets : onderweg jahoor!!

foto gletscher: Na 30 km fietsen, nog even na een gletscher gerend (ik niet hoor) de gletscher kwam 30 jaar geleden nog tot aan het meer maar is zich nu aan het terugtrekken. Hier zag ik overigens weer kolibries. Even gewacht tot een groot stuk ijs zich in het dal stortte.
foto uitzicht: Zicht op Coyhaique vanaf uitkijkpunt. Moeilijk te zien omdat de weblog de foto´s verkleint.

foto kerk : Vrij kamperen in Amengual, douchen, internetten, bellen in gemeenschapshuis

foto meisje :Puyuhuapi een plaatsje aan de kust.

Coyhaique

Dag lieve kijkbuiskinderen. Zit nu in de grote stad C. na een nog steeds prachtige fietstocht. Eerst ging de route langs heel veel rabarber en bamboe, maar nu is het landschap weidser en kaler.

Het is echt een variant op onze eetbare rabarber. Eerst dacht ik dat het een soort heel groot hoefblad was, maar nee het is eetbaar spul, we zijn zelfs een keer s´nachts op rabarberjacht geweest met een ranger om de jonge loten te vinden, en dat is dan weer niet zo makkelijk.

Op de camping waar ik nu sta, de goedkoopste in de stad!!! ligt een dood schaap op het dak tegen de lekkage. Het is werkelijk een beetje smerig allemaal. Fernanda een van de studenten ligt nu ziek op bed, dus ik twijfel of zij verder trekken. Alvaro haar vriend heeft ontstoken ogen en kan zijn lenzen niet in. Een bril heeft hij niet en zonder lenzen ziet hij zo weinig dat fietsen niet verantwoord is.

De helft van de route zit er op (600 km) dus het wordt nu een kwestie van doorzetten. De volgend 100 km is nog asfalt en daarna weer de grindbak in. Volgens de beschrijvingen het mooiste stuk van de camino.

Met mij gaat het goed, het is wat minder eenzaam nu ik met een groepje reis en ik geloof eigenlijk ook wel dat ik het fietsen volhou dankzij hen. Voor hen is het vanzelfsprekend en in mijn eentje had ik me misschien eerder afgevraagd ´Moet ik dit echt doen.´ Vooral wanneer je in een haarspeldbocht bergopwaards in een hoop grind een tegenligger (vrachtwagen) tegenkomt die een massa stof doet opwaaien. Ik bedoel maar.

Morgen weer verder naar een natuurpark Cerro Castillo waar ik met Remy een aantal dagen ga lopen.

Internetten zal vanaf nu wat moeilijker worden maar blijf me volgen.

Allemaal weer bedankt voor jullie commentaar en blijf schrijven.

Jos

afzien

Dag lieve lezers, ik zit nog op de Camino Austral, en met dit tempo kan dat nog wel even duren. ik fiets nog steeds met 3 studenten en dat zijn echt van die rammers dus jullie snappen dat ik het moeilijk heb. Maar het is gezellig, s avonds maken we vuur en daar wordt op gekookt. Het zijn echte armoedzaaiers dus voorlopig niet lekker uit eten en zo. Ik heb geloof ik al 8 kilo macroni gegeten. We fietsen langs rivieren en gletschers het is allemaal erg ruig en mooi. vanmorgen voor het eerst regen dus geen stof op de wegen.

Het zijn allemaal grindwegen hier dus 60 km per dag is al heel wat.

Groet

Een foto plaatsen lukt niet met deze langzame PC

Camina Austral

Chaiten. Ik moest dit stadje halen om te kunnen bellen.

Josien gefeliciteerd!!

Op de foto: hangbrug naar erg mooie camping. Mijn fietsclubje: Alvaro, Fernanda en Remy. (ook alleen op de wereld.) Thermas. And the flying doctors

Hallo ik rij nu op de Camino Austral en heb me bij een paar fietsers aangesloten. Het is erg zwaar want hier zijn alleen maar grindwegen, maar toch 200 km gefietst en gevaren in 3 dagen. Vanaf Puerte Montt.

I have spent al loveley evening with for people,Claudio, Arturo, Dorris and Margerita. They where in an cabaña, because they had an accident on the road and their car flipped over. Lucky the men are both doctors, so they didn´t need to go to an hospital.

De dag erna heb ik in een Thermas gelegen, een natuurlijke warme bron en daarna aan boord van een boot, er moest een man afgezet worden op een eiland en als beloning kreeg de schipper een schaap. Dat beest heeft de overtocht niet overleeft, het werd meteen gelacht, overal bloed!!!

En

Martin ,de fiets houdt zich goed er rammelt wel veel los

Jose, mijn brillendoekje is al een beetje vies.

Jelma en Bernhard, ik draag weer het t shirt vanavond!

Tot ziens

Ik zal met deze route nog wel een week zoet zijn en het is hier vrij leeg, dus veel zal er niet verschijnen in het logboek.

Weer een logje

Hallo allemaal, vandaag lekker rondgehangen en met de bus naar Salto Laja (ong. 25 km.) gegaan. Salto laga is een prachtige waterval het water er van komt uit de bergen van mijn vorige beschrijving.

Bij de waterval zelf begint het een beetje op de intensieve toeristenhouderij te lijken, maar ik moest er natuurlijk wel even heen. Mijn telefoon heb ik nog niet aan de gang, misschien geef ik het maar op. Van elke belmaatschappij heb ik nu zo´n beetje chips uitgewisseld, maar geen resultaat.

Ik lees overigens alle commentaren op mijn log, maar inderdaad ik kan geen commentaar op een bijdrage leveren. Dat zou mooi geweest zijn. En Vanessa de Chilenen beginnen mijn spaans al een beetje te begrijpen.!!!!

Verder voor mijn lieve collega´s een foto van het groenehospitalitybusinessshirt, ik zit daar in een pensionnetje met een flesje bier.

Voor, Koos, Frans, Bernhard, Henk en alle andere berggeiten

hola todos

Ben net terug van een wandeling langs een vulkaan (Antuco) Parque Nacional Laguna del Laja Een prachtige tocht van twee dagen over lava en sneeuwvelden. Op twee Zwitsers na ben ik geen andere wandelaars tegengekomen. In 1873 was de laatste uitbarsting van de vulkaan en die blokkeerde een rivier waardoor een enorm meer ontstond. Langs dat meer loopt een weg die wel weer erg heet en stoffig was. Vorig jaar kwamen hier in de winter 45 jonge soldaten om, overvallen door de kou terwijl ze naar het dal liepen!!! Ik had blaren op mijn armen vanwege de hitte. Gelukkig kreeg ik op dat laatste stuk een lift van een documentairemaker, hij werkte aan deze gebeurtenis. Het lijkt op een stomme fout van de militaire leiding. Verder nog iets nieuws? Voor Koos hier de coordinaten van de pas 37 26.142 Z, 071 22.031W op 2045 meter hoogte. Volgens mij kun je in google earth de coord. intypen.

Morgen of overmorgen verder naar het zuiden Puertemont.

Hartelijke groet,

Jos

Tome, terug aan de kust voorlopig

Even een berichtje uit Tome, vlak boven Concepcion aan de kust. Tot nu toe z´on 600 km gefietst door een op Frankrijk lijkend landschap. Wel mooi maar je komt er niet voor natuurlijk. Ik probeer nu naar Los Angeles te bussen zoals gechreven, en vandaar een vulkaan te bezoeken (Laguna de la laga). Een rondwandeling van drie dagen.
Koos!! Ik maak handig gebruik van de waterzak die je me gaf, ik zou anders maar uitdrogen.
Gister een pension genomen, kleren laten wassen etc. Daarvoor vrij gekampeerd achter een hooischuurtje. De man kwam mij ´s morgens brood fruit en suiker brengen, de lieverd. Een kilo suiker!!!. foto´s van kerk in Quirhue en kampeerplekje op echt gras!!!

Weg van de kust, voorlopig

Van Laguna Torca ben ik naar Hualañe en iets verder Licanten gereden, plus een stukje meegelift met een pickup, onderweg moesten we wel aan de auto sleutelen, en mijn plakband en wat stukjes fietsband deden het hier goed. het benzine filter deed he in ieder geval weer.
Het woord natuurpark moet hiet anders geinterpreteerd worden. Dat wil zeggen ik kan soms niet ontdekken aar om iets een natuurpark is. Uitgegeven kaartjes zijn ontduidelijk, wandelroutes niet te ontdekken, een beetje vaag allemaal. Gekampeerd op een camping waar overal centimeters stof lag, ook in de toiletten en douches. In licanten, een pension genomen, ik moest wel twee keer slikken voor ik zei bueno. Het was zo´n apehok, maar goed mijn fiets mocht er ook in staan .
De eigenaresse merkte dat ik niet alles begreep wat ze zei, daarom begon ze maar te schreeuwen tegen me. Merkwaardig toch. Zij en haar man brachten me naar Constitution waar ik naar pension werd gebracht om oud en nieuw te vieren. Heel aardige mensen, veel te eten gekregen, ik leek wel holle bolle Gijs, die at een heel paard half, en ik een half paard heel maar het effect was vergelijkbaar. Bij een fotozaak mocht ik even Naar nederland bellen.
Van Constitution naar Peluhue gefietst, volgens de zoon van de hospita een hele steile en slechte weg. steil was het wel. maar niet slecht prima asfalt. Zit nu in Cauquenes, en heb onderweg een Tarantula gezien en gefotografeerd. Ik probeer in een paar dagen in Los Angeles (via Conception) te zijn en vandaar een eerste wandeling in de Andes te regelen.